Ik wist, een engel zat in onze klas
maar haar vleugels hield ze diep verborgen.
Hoe zou ik, jochie, merken wie het was?
Kon de lente voor een antwoord zorgen?

Onder bloesjes kwam geen vlerk tot leven,
iets ronds en mooiers werd door mij bespied.
Zomer deed op school slechts pluisjes zweven,
geen meisje dat door wind wat pluimen liet.

In de ruitijd zocht ik rondom stoelen,
doch niemands plaats verraadde restjes dons.
Zacht aan schoudervullingen es voelen:
ik wist, er was een engel onder ons.