Opa's hemelvaart
Motoren gaan. Zijn missie is volbracht.
Vanuit de tuin een stofwolk en geluid
dat heel het huis doet daveren. Ik tracht
te kijken door de kleine zolderruit.
Zijn nachtvlucht volg ik met het blote oog:
raketschip dat, ondanks gewaagd gewicht,
ten hemel stijgt. Hij vuurt zichzelf omhoog
en snelt uit mijn gezicht, uit dit gedicht.
Ik haal een kijker bij. Niks lijkt zo dicht
als opa's sterrenschip dat weer verschijnt
in mijn vizier. Een vliegend stipje licht
dat traag verkleint, opnieuw uit beeld verdw
© Rik Dereeper